Nauczanie

1.06.2010

Temat: Jezus wierny i prawdziwy

Teksty: Ap 19, 11-16; Ps 31, 15-25; Łk 24, 44-49

            Hasłem tegorocznego czuwania na zesłaniu Ducha Świętego było: „Wierny jest Ten, który was wzywa: On też tego dokona” (Tes 5,24). Bóg jest wierny i już do końca taki będzie, bo inny nie potrafi  być i w związku z tym to, co Bóg obiecał, dotrzyma, „bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne” (Rz 11,29). Tego, kogo wybrał, tego pobłogosławił i udzielił mu tyle łask, aby człowiek był wierny do końca.

            Dzisiaj chciałem zastanowić się nad wiernością Syna Bożego, Jezusa Chrystusa, drugiej Osoby Trójcy Świętej. Co Jezus mówi o sobie? „Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach”. (Łk 24,44b) Oświecił ich umysły, żeby mogli zrozumieć to, że On przyszedł spełnić wolę Boga, czyli wypełnić wierność Boga względem człowieka.

            Cechą wierności Jezusa jest służba: „Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu” (Mk 10, 45). Służba przez ofiarę, która realizowała się pomocą okazywaną wszystkim potrzebującym: chorym, samotnym, związanym przez różne grzechy, dotkniętym przez różne dramaty życiowe.

            Następna cecha. Wierność ta sięga aż po dobrowolną Jego śmierć krzyżową. Jezus nie zrezygnował z wypełnienia swej misji mimo, że w Ogrójcu widział dramat jaki będzie przeżywał. Modlił się jednak: „Nie moja, ale Twoja wola niech się stanie”. Przed sądem Sanhedrynu nie zaprzeczył, kiedy Go arcykapłan zapytał: „Czy Ty jesteś Mesjaszem, Synem Bożym?”, chociaż wiedział, że w ten sposób wystawia sobie wyrok skazujący Go na śmierć. Przyjął krzyż i niósł go na Golgotę, poniżanie Go przez rozebranie do naga, przybicie do krzyża, a potem szydzenia i ironię Żydów, żołnierzy, a wierność swoją ukoronował, kiedy powiedział: „Ojcze, w Twoje ręce oddaje ducha mojego”. Patrząc z zewnątrz skończył jako skazaniec, przegrany. Jak jest naprawdę?

           Czytaliśmy w Apokalipsie fragment, który mówi o ciekawej wizji o jeźdźcach na białych koniach. Biel jest kolorem Boskiej chwały. Jeździec jest zwany „Wiernym” i „Prawdziwym”, które to tytuły czynią Go wiarygodnym objawieniem tajemnic Bożych. Ma imię, którego nikt nie zna czyli cecha Boga, co świadczy o Jego boskości. Podobnie jest z wyglądem. Ogłoszono Jego imię: „Słowo Boga”. Tytuł wypisany na Jego szacie to: „Król królów i Pan panów”. To wszystko dowodzi, że Jezus, który umarł na krzyżu, jako znak Bożej wierności, jest Bogiem, zwycięzcą, jedynym Panem i Królem.

           Kiedy patrzysz na krzyż widzisz dramat Jezusa? Czy również znak wierności Jezusa? Co widzisz patrząc na krzyż? Dlatego dzisiaj na początku Mszy św. prosiłem was, byście po swojemu odpowiadali na pytania dotyczące wiary, by to była twoja osobista relacja również względem wierności Jezusa. Poznając życie Jezusa aż po Jego śmierć na krzyżu powinniśmy uczyć się odpowiadać bardzo osobiście naszą wiernością.

          Dlatego na koniec chciałbym, żebyśmy jeszcze pochylili się nad jednym słowem Bożym (1Kor 1,8-9) „On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa. Wierny jest Bóg, który powołał nas do wspólnoty z Synem swoim Jezusem Chrystusem, Panem naszym”. Nie bójmy się wierności, bo umacnia nas i będzie umacniał sam wierny Bóg, bo On pragnie, byśmy się spotkali w niebie z tym, „który powołał nas do wspólnoty z Synem swoim Jezusem Chrystusem, Panem naszym”.