5.10.2010
Temat: Jak być wiernym Bogu na modlitwie
Teksty: 1 Tes 5, 12-21; Ps 4; Łk 18, 1-8
Co ma wspólnego wierność z modlitwą? Czy wierność na modlitwie jest konieczna? Przypuszczam, że większość z was powie „tak”, bo rzeczywiście wierność ma wiele wspólnego z modlitwą. Przyjrzyjmy się tej sprawie.
Bóg pragnie bliskości. Bliskość Boga jest fundamentem modlitwy. Nie ma modlitwy bez bliskości Boga. Równocześnie Bóg wie, że my bardzo dużo chcemy, a bardzo mało robimy, by chcenie wykonać. Taka jest prawda o nas, że my często mówimy – będę się modlił, będę tak czy inaczej się modlił, przyjmuję takie, czy inne zobowiązania. Prawda jest taka, że często mamy dobre chęci, dobre zamiary, ale źle je realizujemy. Co wtedy Bóg robi? Wypróbowuje na modlitwie człowieka. Dlaczego na modlitwie Bóg nas wystawia na próbę. Może trudno wam będzie w to uwierzyć, ale taka jest prawda, przeżywam od jakiegoś czasu pustkę na modlitwie czyli kompletne zero „odczuć” Boga. Odbieram to jako Bożą próbę moje wierności względem Niego. Czy podobnie jest z Tobą? Czym odpowiadasz Bogu? Zniechęceniem, rezygnacją czy wytrwałością?
Drugi element też jest związany z próbą czasu. Mianowicie jeżeli ja mówię Bogu tak: „Panie Boże, proszę o uzdrowienie. Bóg nie odpowiada. Jakie wtedy wyciągasz wnioski? Jedną z poprawnych odpowiedzi jest to, że Bóg chce sprawdzić, czy ci na tym naprawdę zależy. Bo co jest najgorsze? Ludzie przychodzą na Msze świętą i mówią – Panie Boże uzdrów – i tak, jak na komputerze nacisk Enter – działa, albo idę do sklepu, kupuję i mam. W modlitwie Bóg wykorzystuje próbę czasu, zależy ci na tym, czy nie zależy? Są takie osoby, które przychodzą tu miesiącami, czy latami i nie są uzdrowione. Wola Boża? ale może to być również na modlitwie próba, czy tobie na tym zależy. Natrętna kobieta z dzisiaj czytanej ewangelii jest tego przykładem. Sędzia nie wytrzymał jej ciągłego nachodzenia owej kobiety i uległ jej prośbie. Próbę czasu ta kobieta wygrała. Jezus ukazuje ją jako wzór wierność na modlitwie. Jak jest z Tobą?
Kolejny punkt, który chcę wam tu przedstawić. Na modlitwie mamy doświadczenie bliskości Boga. Może ja dzisiaj nie, ale wy tak i co to znaczy? Pięknie, wspaniale. W domu się modlę, jest pięknie i wspaniale, przychodzę na spotkania nasze wspólnotowe, jest pięknie i wspaniale, modlę się w danej intencji jest pięknie wspaniale, ale co się dalej dzieje? Jeżeli nie zmienia się twoje życie ciągle żyjesz w zakłamaniu. Np. szkodzę innym, zazdroszcząc, bo ten ma takie dary, a ja ich nie mam, ten został wysłuchany, a ja nie, ten ma szczęście w pracy a ja nie mam ….wtedy pielęgnuje swój egoizm. Jaki z tego wniosek? Modliłeś się dla samej modlitwy, dla odczuć, a nie by modlitwy przynosiła owoce, rozwój duchowy. Taki cel można osiągnąć przez wytrwałość na modlitwie.
Czwarty punkt. Jak już mówiłem mam dzisiaj doświadczenie modlitwy, która jest pustką. Jest modlitwa często oschła bez żadnych pozytywnych emocji. „Cóż uczyni tutaj ten, kto widzi, że przez wiele dni nie ma tu niczego, jak tylko posucha i niesmak, i brak upodobania, i taka niechęć? […] Czy nie zostawi tego wszystkiego?” - zapyta św. Teresa . Taka jest realna pokusa: Chcę praktykować codziennie modlitwę wewnętrzną, próbuję, ale często idzie mi ciężko, więc może lepiej ją porzucić, skoro mi nie wychodzi? Dla Teresy wyjście jest jedno, radykalne: wytrwać. Trud, jaki podejmujemy na codziennej modlitwie, to nasz krzyż. Nieść go jak niósł Jezus to dowód wierności.
Ostatni wniosek. Szatan ma w tym interes, żebyś ty był niewierny. On będzie robił wszystko i zewnętrznie i wewnętrznie, byś nie poznał prawdy o Bogu. A prawda jest taka, że Bóg jest wierny do końca, Bóg się nigdy nie zmienia. Szatanowi zależy na tym, żebyś nie doświadczył, że Bóg mimo twojej niewierności zawsze jest wierny. Po co to robi? Chce, żeby człowiek doświadczył pozornej niewierności Boga. Przez wierność na modlitwie uczymy się przezwyciężać taką pokusę.
Wierność na modlitwie – praktyczne rady.
1. Każdy z was tu obecnych, każdy szczególnie z naszej wspólnoty musi zobowiązać do określonego czasu na modlitwę codzienną, minimum 15 min. Ci, którzy są wstawiennikami, to pół godziny. Nie chodzi tylko o dziesiątkę różańca, ale głównie rozważanie Pisma Świętego.
- Wybrać miejsce sprzyjające modlitwie. Trzeba wybrać miejsce właściwe. Nie może być przy telewizorze, przy ludziach, którzy koło ciebie rozpraszają. Są kościoły, są parki, puste pokoje, itd.
- Wybrać właściwy czas na modlitwę, który sobie z góry narzucasz. Nie jakiś przypadkowy czas. Od przypadku bowiem głowa może boleć, od dyscypliny rodzi się wytrwałość.
