Nauczanie

5.06.2013

Temat: Duch Święty tłumaczy pisma

Teksty: Dz 2, 14-36; Ps 71 ; Łk 4, 16-22a

           Owocem tegorocznego czuwania na zesłanie Ducha Świętego niech będzie cykl kazań dotyczących roli Parakleta w życiu pierwszego Kościoła i naszym. Dzisiaj o tym jak Duch Święty pozwala nam zrozumieć Pisma.
           Najpierw jednak o Jezusie, który jest napełniony Duchem Świętym. Przypomnę dziś czytaną Ewangelię. Akcja dzieje się w Nazarecie w synagodze. Przychodzi rodak nikomu raczej nieznany Jezus, pozwalają Mu czytać słowo Boże i komentować święty tekst. A Jezus - jak stwierdza św. Łukasz: „w mocy Ducha” po przeczytaniu fragmentu proroka Izajasza, przypomnę: Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie” (Łk 4,18) - stwierdza: „Dziś na mnie wypełniły się słowa Pisma”, tzn. ja jestem namaszczony Duchem Świętym, czyli jestem oczekiwanym Mesjaszem, to się dzieje dzisiaj na waszych oczach!
           Przypatrzmy się teraz jak Paraklet uzdolnił św. Piotra do zrozumienia Starego Prawa.
Jest to pierwsze nauczanie Piotra po zesłaniu Ducha Świętego. Piotr aż trzy razy powołuje się na Stary Testament. Żydzi doskonale znali te teksty, ale nie potrafili je zinterpretować.
         Pierwszy brzmi tak: „W ostatnich dniach - mówi Bóg - wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało, i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy - sny. Nawet na niewolników i niewolnice moje wyleję w owych dniach Ducha mego, i będą prorokowali” (Dz 2, 17n). Piotr podobnie jak Jezus w mocy Ducha Świętego mówi: Dziś spełniły się słowa proroka Joela (Jl 3, 1-5) na nas. My nie jesteśmy pijani, jest dopiero 9 rano, jesteśmy w 100% trzeźwi, to Duch Boży powoduje w nas taką radość.
          Drugi fragment tym razem jest Psalm 16 „Dlatego się cieszy moje serce, dusza się raduje, a ciało moje będzie spoczywać z ufnością, bo nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał grobu. Ukażesz mi ścieżkę życia, pełnię radości u Ciebie, rozkosze na wieki po Twojej prawicy” (Ps 16, 9-11). Żydzi znali ten tekst, ale nie wiedzieli, że ten Psalm zapowiada to, że Jezus nie umrze na wieki, ale będzie trwał na wieki w radości przed Bogiem. Piotr tylko dzięki Duchowi św. mógł mieć takie zrozumienie słowa Bożego.
           Trzeci fragment, który dzisiaj słyszeliśmy Ps 110 „Rzekł Pan do Pana mego: siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół Twoich, jako podnóżek pod Twoje stopy.” Psalm odmawiany wielokrotnie przez Żydów i co on ma wspólnego z Jezusem? Może być podwójnie zrozumiany: a) Zgodnie z wiarą Izraelitów, że nie ma zmartwychwstania, więc i Dawid złożony w grobie, nie mógł wstąpić do nieba lub
b) Dawid sam stwierdza, że słowa te dotyczą Mesjasza.
          Co z tego wynika? Tylko Duch Święty daje właściwe zrozumienie Pisma św. i tylko On wyjaśnia, że Jezus jest zapowiedzianym Mesjaszem i jedynym Zbawicielem.
          A jakie ma to znaczenie dla nas? Bez pomocy Ducha Prawdy nie zrozumiemy Biblii, będzie dla nas martwą księgą, może historycznym opisem, ale obcym nam. Jeśli otworzysz się na Jego działanie, słowo Boże da ci odkryć sens wiary w Jezusa, sens zbawienia, itd. Również Duch Święty da ci zrozumienie tego, co jest najważniejsze na przykład na takich mszach św. nie sensacyjne odczucia (owszem one mogą być pomocne), ale najważniejsze, że dzięki mocy Ducha Św. możemy na poziomie żywej wiary odnowić relacje do trójcy Przenajświętszej i być uzdrowiony najpierw na duszy a potem ciele.
         Duch Święty jest nam i dzisiaj niezbędnie potrzebny, dlatego prośmy Go, by na nas się wylewał i dał nam zrozumienie istoty naszego zbawienia w Jezusie.