4.06.2013
Temat: Konieczność intensywnej modlitwy za pasterzy
Teksty: Jk 5, 13-18; Ps 119 169-176; J 17, 11-19
Homilia (ks. Piotr)
Będę kontynuował temat z czuwania na Zesłanie Ducha Świętego: „Zjednoczeni w Duchu Świętym budujemy królestwo Boże”. Istotnym elementem budowania Królestwa jest współodpowiedzialność. Jednym z wymiarów owej współodpowiedzialności jest modlitwa jednych za drugich. Na podstawie modlitwy arcykapłańskiej Jezusa zapisanej w Ewangelii św. Jana (J 17, 11-19) wydobyć kilka wątków, do których zachęca nas Jezus.
1. Jezus modli się do Ojca Niebieskiego tak: „Zachowaj ich w twoim imieniu” (J 17, 11).
Z chwilą, kiedy Jezus rozpoczął jakby finalizować dzieło zbawienia, świat zaczął Go jeszcze bardziej nienawidzić. Ta nienawiść będzie kontynuowana względem Apostołów i ich następców. Chrystus wie jak trudne będzie wytrwanie Jego następców przy Nim i dlatego cała troska, odchodzącego ze świata Mistrza, kieruje się ku tej wybranej trzodzie Bożej: by wytrwała w wierności, jedności i świętości. Jedność, o którą prosi Ojca Jezus, ma podwójny charakter: najpierw chodzi o jedność wewnętrzną owczarni Chrystusowej, następnie o rzecz najistotniejszą: trwałe ich zjednoczenie z Ojcem i Synem. Skoro istnieje absolutna jedność Osób Trójcy Świętej, to i konieczne jest trwanie a nawet rozwój jednolitej społeczności chrześcijańskiej.
Niestety tu na Śląsku Cieszyńskim mamy namacalny dowód braku podstawowej jedności uczniów Jezusa. Co nam pozostało? Modlić się za Jezusem, abym ja, ty, wszyscy chrześcijanie byli uwolnieni nawet od pokusy rozbicia jedności z Bogiem i między sobą.
2. Dalej Jezus modli się do Ojca Niebieskiego: „Aby moją radość mieli w sobie w całej pełni” (J 17, 13).
Prawdziwa radość wyraża się w definitywnym zwycięstwie Jezusa nad światem. Prawdziwy chrześcijanin żyjący w świecie uczestniczy w radości Jezusowej, dlatego też nie przeraża go wszelki ucisk ze strony świata; uważa go nie tylko za udział w losie Mistrza i Jego uczniów, ma również nadzieję na rychłą i pełną nagrodę wieczną.
Posłuchajmy innego fragmentu, niemal identyczne o radości uczniów: To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna (J 15, 11). Chodzi tu o radość, która wypływa z doświadcza miłości Boga. Warunkiem doświadczenia radości jest trwanie w miłości Jezusa, którą rozlewa na uczniów Duch Święty. Jest to uczestnictwo w radości Syna kochanego przez Ojca.
Niestety pacząc na współczesnych chrześcijan ma się wrażenie, jakby żyli bez żadnych radości, z dnia na dzień w smutku.
Jezus błaga Ojca: Rozlej w nich moją radość, jaką mam w sobie, by doświadczyli pełni. My dodamy: Niech Duch Święty rozgrzeje serca chrześcijan płomieniem Bożej miłości, aby zapanowała w nich trwała radość.
3. Kolejna prośba Jezusa: „Ale byś ich ustrzegł od złego” (J 17, 15).
Zerwanie ze światem nie oznacza odejścia uczniów ze świata. Mają oni zostać na świecie, aby kontynuować misję Jezusa, której celem jest zbawienie całego świata. Istnieje jednak niebezpieczeństwo przystosowania się uczniów do świata, przyjęcia mentalności świata, „wartości” światowych. Dlatego Jezus prosi Ojca, aby ich ustrzegł od złego. Istnieje trudność dokładnego określenia, o jakiego rodzaju „zło” chodzi w tej wypowiedzi: czy zło w sensie moralnym, czy o „złego” w znaczeniu osobowym. Za osobowym złem przemawiają inne fragmenty z tej Ewangelii (J 12, 31; 14, 30; 16, 11). Jezus prosi Ojca, aby zły duch nie zwiódł ani Apostołów, ani ich następców pokusami i złudnymi wartościami. My również musimy modlić się o to samo, by nie było pasterzy kościoła, którzy żyją amoralnie owładnięci przez szatana.
I na koniec wybieram jeszcze taki fragment modlitwy Jezusa: „Uświęć ich w prawdzie” (J 17, 17.19).
Uświęcenie wiernych polega na ich komunii z Synem i Ojcem (por. 1 J 1, 3). Ono dokonuje się w prawdzie. Tą prawdą jest wiara w Jezusa, przyjęcie Go w całej rozciągłości, otwarcie na całość Jego nauki, na świadectwa życia. Kiedy uczeń Jezusa przyjmuje to wszystko, jest uświęcany przez działanie w nim prawdy Chrystusowej.
Niestety współczesny chrześcijanin żyje według wielu prawd, a niestety rozmywa się ta najistotniejsza, o Jezusie. Dlatego aktualne są słowa Jego modlitwy: Uświęć ich w prawdzie i dodam w mojej prawdzie.
A teraz powstańmy i ukoronujmy zachętę Jezusa włączając się intensywnie w modlitwę w tych intencjach, które polecił nam Jezus.
