6.05.2014
Temat: Królestwo Boże to kontrast
Teksty: 1Kor 15, 1- 8; Ps 19, 2 – 5; Mt 13, 31 – 35
Homilia: ks. Piotr
Święto apostołów Filipa i Jakuba bardzo dobrze harmonizuje z tematyką Królestwa Bożego omawianą przeze mnie po ostatnim zesłaniu Ducha Świętego. Jezus zakłada Królestwo Boże i wyjaśnia apostołom ich możliwości: „Kto wierzy we mnie będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca” (J 14,12).
Skoro Apostołowie i my mamy taką władzę od Boga, że możemy czynić nawet większe rzeczy od Jezusa, to czemu w naszej ojczyźnie coraz mniej ludzi wierzy w Boga, a zwłaszcza ludzi młodzi. Dlaczego to królestwo się kurczy?
Na to pytanie poszukam odpowiedzi w przypowieści Jezusa o ziarnku gorczycy i o zaczynie, czyli kwasie. Pierwsza mówi o ziarnku gorczycy, czyli bardzo małym nasionku, które zostało posiane na roli, ale wyrasta z niego duże drzewo tak, że mogą się w nim ptaki gnieździć. Treść jest jednoznaczna - z czegoś co jest małe, wyrasta coś ogromnego coś pożytecznego. Drugi obraz to obraz pieczenia chleba. Wystarczy mała ilość zaczynu a nawet trzy miary, to jest około 40 litrów maki, zostanie spulchnione. Z takiej ilości mąki można przygotować ciasto dla nakarmienia mniej więcej 100 osób.
Jakie z tego możemy wyciągnąć wnioski?
Królestwo Boże rozpoczyna się niepozornie, bo naucza jeden Jezus i w dodatku zostaje zabity na krzyżu. Przedtem powołuje niewielką grupę 12 apostołów, załamanych śmiercią Jezusa. Ale oni otrzymują „zaczyn”, czyli Ducha Świętego, który ich wewnętrznie przenika, on ich uzdalnia do głoszenia Ewangelii i pobudza ludzi do jej przyjęcia.
Jezus wypowiadając tę przypowieść pragnie przygotować apostołów i ich następców, by nie zniechęcali się trudnościami. Zachęca nas byśmy zaufali mocy Bożej, która przenika cało dzieło budowania Królestwa Bożego w historii ludzkości.
Owszem Apostołowie a teraz biskupi nadzorują Kościół, ale tak naprawdę Bóg kontroluje wzrost swojego królestwa i On doprowadzi ostatecznie do jego pełni.
Królestwo Boże jest realizowane w niedostrzegalny sposób. Uczniowie mogą dostrzec działanie Boga w sprawach codziennych, jeśli będą przyglądać się im uważnie z wiarą i w mocy Ducha Świętego.
Główną myślą przewodnią tych przypowieści jest nagłe, zdumiewające przejście królestwa ze stanu niewidzialnego do pełnego rozkwitu i uniwersalnego zasięgu, obejmującego wszystkich swym zaproszeniem.
Wielki teolog kardynał Ratzinger, papież Benedykt XVI - dla mnie jest naprawdę wzorem ogromnej wiedzy, a zarazem ogromnej pokory - napisał kiedyś prawa ewangelizacyjne. Drugie prawo wynika z przypowieści o ziarnku gorczycy. Cytuję jego wypowiedź: „Wielkie rzeczy zaczynają się w pokorze. Prawo wielkich liczb nie jest prawem Kościoła (czyli gdzieś miliard wierzy w Jezusa, to nie jest prawo Kościoła) gdyż to Bóg jest Panem żniwa i od Niego zależy rytm, czas i sposoby wzrostu ziarna. Prawo to pozwala nie zniechęcać się w podejmowaniu wysiłku misyjnego”. Ta myśl była dla mnie odkrywcza. Warto do niej wrócić. Zacytuje jeszcze raz: „Wielkie rzeczy zaczynają się w pokorze”. Królestwo Boże zaczyna się od pokory nie od wielkich ewangelizacji.
I jeszcze jeden przykład ksiądz biskup Ryś, to jest sufragan diecezji krakowskiej, który powiedział: „Kiedy rozmawialiśmy w gronie ludzi odpowiedzialnych za ewangelizację Krakowa, to nieraz wracało pytanie - czy już, czy już jesteśmy dość mocni, czy już jesteśmy dość przygotowani, czy jesteśmy gotowi, żeby to dzieło podjąć. I dzisiaj rozumiemy, że to nie jest dobre pytanie. Pytanie ważne to nie jest to, czy jesteśmy dość mocni. Najważniejsze (i właściwe) pytanie brzmi: czy my jesteśmy dość słabi? Czy my jesteśmy w wystarczającym stopniu mali? Dlatego, że Bóg posługuje się tym, co najmniejsze. I o tym mówi ta przepiękna przypowieść o ziarnku gorczycy, które jest najmniejsze, kiedy się je wsiewa w ziemię, ale potem się rozrasta w wielkie drzewo”.
Moi drodzy. Chciałbym, żebyśmy po powrocie do domu tę przypowieść przeczytali jeszcze raz i przemyśleli sobie w kontekście naszych poczynań ewangelizacyjnych, który mają służyć budowaniu Królestwa Bożego. Jakie błędy popełniamy albo co robimy dobrze.
