7.01.2014
Temat: Bliskie jest Królestwo Niebieskie
Teksty: 1J 3, 22 - 4, 6; Ps 2; Mt 4, 12 - 25
Homilia ks. Piotr
W dzisiejszym temacie kluczowym zdaniem, które jednocześnie jest esencją ewangelii św. Mateusza, są następujące słowa Jezusa: Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie.
Pragnę kontynuować tematykę królestwa Bożego. Myślę, że mamy o tym wiedzę, ale może niedoceniamy jej lub jej nie realizujemy. Przykłady.
Gdzie Jan Chrzciciel działał? Mieszkał na pustyni, a pustynia – ci, którzy mieli okazję być w Ziemi Świętej wiedzą - jakby wchodzi w rzekę Jordan. Czyli domyślamy się, że mieszkał w jednym miejscu. Ewangelia mówi „Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem” (Mt 3, 5). On, mówiąc bardzo obrazowo, był jak magnez - jego zachowanie, nauczanie, sposób życia - przyciągał ludzi. A jak jest z Jezusem? Jezus przyszedł, owszem nad jezioro Galilejskie i tam zamieszkał, ale wcale nie osiadł. Przeczytaliśmy z ewangelii św. Mateusza: „i obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie (…)” Mt4,23. Jaka więc jest różnica między Janem, a Jezusem? Jan był w miejscu, a Jezus wychodził do ludzi. Jan umarł, skończyło się jego życie, pozostała pamiątka po człowieku, który robił bardzo dużo, który wskazał na mesjasza, że to jest Jezus. A Jezus? Po Nim została Ewangelia, która była przez Niego głoszona i ta Ewangelia dotarła również do Polski, do nas, do Ciebie.
Warto pamiętać o tym, że budowanie Królestwa Bożego to nie jest tylko przychodzenie do Kościoła, tylko do Jezusa! Nie wiem czy rozumiecie, o czym mówię, to nie jest tylko przychodzenie. Jezus wychodził z domu, przychodził do ludzi, głosił i znowu szedł dalej, by głosić. Owszem my mamy przyjść do Jezusa, choćby na taką msze. Jeżeli jednak zamkniesz się w domu i to, co otrzymałeś od Jezusa, zostawiasz dla siebie - nie budujesz królestwa Bożego.
Jezus nas dzisiaj wyraźnie uczy - budujmy królestwo Boże w sposób dynamiczny, wychodźmy, angażujmy się w coś, co jest dalej kontynuacją tej fundamentalnej Jezusowej prawdy „nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie” (Mt 4,17).
Kiedy będziemy potrafili tak działać?
1. List św. Jana stwierdza tak: Musi się ten człowiek narodzić z Boga (por. 1 J 4,7). Boże Narodzenie to nie jest tylko stwierdzenie faktu, że Jezus się urodził w Betlejem jako człowiek. Święta Bożego Narodzenia przypominają nam również, że my mamy się kolejny raz narodzić się z Boga. W budowaniu królestwa Bożego potrzebna nam jest zmiana mentalności. Na pasterce głosiłem takie kazanie o rewolucji, dwóch rewolucjach, które wprowadza Boże Narodzenie. Jeżeli dziecko się rodzi w domu, to cała rodzina jest inna, bo jest ktoś nowy, wszystko na nim się koncentruje. Nasze nowe narodzenie polega na tym, że tu zmieniam moją mentalność. To nie są tylko przepiękne choinki, atmosfera wigilii, prezenty, życzenia, ale to jest rewolucyjne nowe narodzenie w Bogu. W takim duchu i z taką mentalnością jesteś dobrym narzędziem w ręku Boga do głoszenia królestwa Bożego.
2. W wersecie 7 i również 8 mowa jest o poznaniu Boga. Co znaczy poznanie Boga. To nie chodzi tylko o wiedzę intelektualną, raczej zrozumienie Bożego planu zbawienia i przylgnięcie do Boga całą wolą a nawet emocjonalnie. Kiedy będę Boga poznawał, to będę miał zdrowy fundament i motyw do autentycznego budowania i głoszenia słowa Bożego.
3. Trzeci element, który też dzisiaj w Słowie Bożym był zawarty, to rozpoznawanie duchów. Polega ono na tym, że pragnę daru prawdy, rozeznawania co jest prawdą, a co kłamstwem, co prawdą Bożą, a co kłamstwem szatana. Również poznania kim jest Jezus? co uczynił dla naszego zbawienia. Niemniej istotnym jest rozeznawanie prawdy o nas samych, np.: czy potrafię przebaczać bliźniemu? czy jestem wolny od przywiązania do grzechu? czy jest we mnie duch fałszu?
Dlatego chciejmy dzisiaj jeszcze raz tak bardzo głęboko popatrzeć w siebie i poznać, czy to, co Jezus ogłosił, jako fundament swojego nauczania: Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie jest treścią mojego duchowego życia. Bez ciągłego rodzenia się w Bogu, bez poznania Boga i bez Ducha rozeznania nie będzie w nas królestwa Bożego. A kiedy go nie będzie, nie będziemy autentycznymi głosicielami Dobrej Nowiny.
